Beste Bart, Bertje, Dominique, Ebru & Annabel, Jan & Jan, Rutger, iedereen die ik vergeet en natuurlijk de reaguurders,
Wanneer je begint over ‘de toon van het debat’ heb je op voorhand de discussie verloren. Dat is op zich niet onredelijk het leidt af van de inhoud. Maar zullen we het er nu één keertje wel over hebben, zonder een ander debat? Al was het alleen maar omdat het misschien in je eigen belang is?
Het is natuurlijk ook een beetje een dooddoener als je bekritiseerd wordt over de toon van je betoog terwijl je een punt probeert te maken. Dat begrijp ik wel. Vrijheid van Meningsuiting enzo, VVMU noemen jullie dat vaak. Zijn ze soms bang inhoudelijk op je betoog in te gaan of hebben ze geen argumenten?
Er is ook niets mis mee om af en toe tegen gevoelige schenen aan te schoppen om aandacht te krijgen. Provoceren is een effectief stijlmiddel. Gerard Reve, Youp van ’t Hek en Theo van Gogh deden het ook al. Misschien soms een pietsje beter maar daar gaat het niet om.
Voor het gemak begin ik even bij het begin van GeenStijl ergens midden jaren nul. Een blog waar jullie bijna allemaal ooit wel iets mee te maken hebben gehad. Jullie behoren tot de eerste generatie die aan digitaal provoceren deed. Elke generatie heeft provocerende rebellen nodig. Bij jullie generatie was dat misschien niet heel indrukwekkend, maar dat kan gebeuren. Een dingetje hou je altijd. Misschien zat er iets in het drinkwater.
Dat is ondertussen wel bijna vijftien jaar geleden. We worden allemaal een dagje ouder. Toch zijn de meesten van jullie een beetje blijven hangen in die geen stijl. Weet je nog? BrE3ZaHTaAl? Dat was ongeveer rond dezelfde tijd, iedereen die toen zo communiceerde praat nu gewoon Nederlands en heeft een hond en een hypotheek. Zo kan het ook.
Vraag je jezelf nooit af waarom je in datzelfde idioom bent blijven hangen? We kennen het wel zo’n beetje: policor, rifapen, dobbernegers, fappen, babyboomerts. En natuurlijk lekker schelden en beledigen. Het wordt zo langzaamaan al interessant voor Neerlandici die historisch onderzoek doen.
Begrijp me niet verkeerd hoor, ik ben geen fatsoensrakker, ik ben ook niet stijfburgerlijk of policor. Maar nu je de middelbare leeftijd bereikt mag je jezelf toch wel af vragen of die puberale taal nog nut heeft? De meesten van jullie kunnen niet heel veel meer dan opinie maken. Ben je bang dat het zonder dat soort ondeugend taalgebruik niet meer zoveel kleren om het lijf heeft?
Wat ik bedoel is dat het me ook niet uitmaakt. Stoere taal hoort erbij, benoemen zoals de Echte Jannen dat noemden (weten jullie nog Jan?). Maar als je vindt dat je echt wat te zeggen hebt zou ik eens wat anders proberen. Wat dacht je van onderbouwde argumenten, een vleugje nuance en misschien soms wat enerzijds-anderzijds.
Je moet het zelf weten hoor. Misschien vind je dat dat gelijk van het schoolplein gewoon bij je hoort. Maar het is wel een beetje 2005. Misschien maakt het je niet zoveel dat je inmiddels een sneue ouwe lul bent (sorry dames). Misschien is het gewoon een dingetje van de patatgeneratie. Ik weet het ook niet. Maar het lijkt me vervelend om vandaag of morgen wakker te worden en erachter te komen dat je best wel irrelevant bent geworden.
Denk er eens over na, veel liefs,
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage dat kan:
Er valt ZO veel te schrijven over de vorm van het debat, waar de toon ook onderdeel van uitmaakt. Maar wat lezen wij? Een flagrante aanval op de persoon. Waar blijft de inhoud? In het geval van provocateurs is de inhoud vaak wel degelijk te bespeuren voor wie het wil zien.
Wellicht kan de auteur beter mee doen aan een rap battle in de Schilderswijk ofzo.