Zo tegen de feestdagen worden jaarlijks de woorden van het jaar bekend gemaakt. Voor Genootschap Onze Taal is het dit jaar ‘sjoemelsoftware’, bij Van Dale kun je nog stemmen tot 14 december. Ik voeg graag een woord toe aan dit rijtje en roep ‘gelukzoeker’ uit tot Woord van het Jaar 2015. Weliswaar geen nieuw woord, maar wel een woord waar je dit jaar onmogelijk om heen kon. Daarnaast benoem ik ‘gelukzoeker’ ook meteen uit tot Frame van het Jaar 2015. Als er één woord is dat de toon van het publieke debat beïnvloedt heeft is het wel ‘gelukzoeker’.
Het woord ‘gelukzoeker’ wordt gebruikt om de rampspoed van vluchtelingen te bagatelliseren, of in elk geval van de meesten. “Er zitten misschien wel echte vluchtelingen tussen, maar het zijn vooral gelukzoekers”, is het soort zin dat je overal kon horen en lezen in 2015. De precieze oorsprong van het gebruik van ‘gelukzoeker’ op deze wijze heb ik niet kunnen achterhalen, maar het komt ongetwijfeld uit rechts-populistische hoek. Wilders is er in elk geval dol op. Niet gek, want bij het framen van de vluchtelingenproblematiek is het een woord dat heerlijk combineert. Combineer het met termen als tsunami, testosteronbommen of wegkijkers en iedereen weet meteen waar je staat. Het is ook een woord dat het makkelijk maakt om een standpunt in te nemen. Want als het maar gelukzoekers zijn, is de achterliggende ellende dus niet zo erg. Hoef je daar lekker niet meer over na te denken.
Die nieuwe lading is eigenlijk hartstikke zonde van zo’n prachtwoord. Want uiteindelijk zijn we allemaal gelukzoekers. Geluk zoeken zou je zelfs de zin van het bestaan kunnen noemen. Niet iedereen is er even goed in, de een moet het verder zoeken dan de ander, maar we doen het allemaal, iedere dag. Hoe meer ongeluk je overkomt hoe harder je je best moet doen om geluk te vinden. En dus kan ik alleen maar mijn bewondering uitspreken voor ouders die huis en haard verlaten op zoek naar nieuw geluk voor hun gezin.
Ik spreek de wens uit dat het iedereen in 2016 lukt zoveel mogelijk geluk te vinden. Het liefst zoveel dat je zelfs een beetje kunt delen. Dan mag Geert Wilders wel een beetje van mij hebben en hoeft hij volgend jaar niet meer zo boos te kijken.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
