Zelf heb ik geen Palestijnse roots, noch ken ik mensen die daar vandaan komen. Evenmin heb ik Arabische roots of ben ik close met mensen die uit die regio komen. Niettemin hebben de Palestijnen die als ‘underdog’ onder het juk van Israël moeten leven mijn onverdeelde aandacht en sympathie. Tegelijkertijd ben ik absoluut geen antisemiet, want ik walg van het idee van het veroordelen van een volledige bevolkingsgroep.
Ik beschouw mijzelf als grotendeels geweldloos, voor zover ik het mij kan heugen heb ik nog nooit agressie of geweld tegen iemand gebruikt. Ik beschouw vrijwel alle geweld als zinloos, omdat het zelden of nooit een oplossing biedt. Mijn scherpste wapens bestaan derhalve uit mijn woorden.
Verontrustende innerlijke juichmomenten
Niettemin ervaar ik sinds enige tijd verontrustende innerlijke juichmomenten als ik hoor dat Israël wordt getroffen door inkomend vijandelijk vuur. Niet dat ik de doorgaans onschuldige slachtoffers iets dergelijks toewens, maar op de een of andere manier appelleert het blijkbaar wel aan bepaalde innerlijk sluimerende wraakgevoelens. Wraak voor de vele tienduizenden willekeurige en onschuldige slachtoffers die Israël sinds vorig jaar heeft gemaakt onder de burgerbevolkingen van Gaza en Libanon.
Het onvoorstelbaar Palestijns geweld op 7 oktober 2023 was zonder meer wanstaltig en vanuit een humaan perspectief in alle opzichten te veroordelen. Daarentegen vanuit een historisch perspectief goed verklaarbaar, gezien de decennialange onderdrukking van het Palestijnse volk door een zeer zelfgenoegzaam Israël.
Zelfverdediging als uiterst ongelukkig precedent
Het Israëlische mom van zelfverdediging is ronduit bespottelijk, als je ziet dat Israël niet schroomt om tientallen of zelfs honderden onschuldige burgers te doden om één of enkele vermeende leden van Hamas of Hezbollah te treffen. De oorlog die Israël voert, is volgens het volkerenrecht volstrekt illegaal en motiveert tegenstanders om eender te acteren.
Ik vrees dat Israël hiermee een uiterst ongelukkig precedent heeft geschapen, dat tegenstanders mogelijk zal legitimeren tot voorheen onvoorstelbare vormen van collectief terroristisch geweld. Israël moet daarom in de toekomst rekenen vaker keihard te worden getroffen door onvoorstelbaar Palestijns geweld met wederom talloze onschuldige Israëlische slachtoffers tot gevolg.
Onpeilbare gevoelens van wraak verwoord
Als ik al bepaalde wraakgevoelens ervaar, hoe moeten de mensen in Gaza en Libanon zich dan wel voelen? Ik kan mij hun onpeilbare wraakgevoelens nauwelijks voorstellen. Wat ik mij daarentegen wel kan voorstellen, is dat velen hun wraakgevoelens in de toekomst handen en voeten zullen willen geven en zich daarbij geenszins meer zullen inhouden.
Ik vrees dat veel slachtoffers van Israëls huidige nietsontziende geweld vroeg of laat wraak proberen te nemen en wie kan het ze dan echt kwalijk nemen? Vanzelfsprekend raad ik het iedereen met klem af om wraak te nemen, maar de grimmige realiteit valt nauwelijks te ontkennen.
Stel je toch eens voor dat je ontheemd bent in Gaza of Libanon als gevolg van het excessieve geweld van Israël. Hoewel ik het geenszins goedkeur, kan ik het mij weliswaar voorstellen dat het voor sommigen een levensdoel op zichzelf wordt om Israël ongenadig hard te treffen. Met weinig of niets te verliezen, is terreur immers nauwelijks te stoppen.
Israël dat ontelbare levens en toekomstperspectieven heeft vernietigd zal in de ogen van zijn slachtoffers eindeloos moeten blijven branden. Onvoorstelbaar Palestijns geweld ligt daarbij blijvend op de loer. Hoezeer ik iets dergelijks ook afkeur, ik kan moeilijk negeren dat er zulke intense wraakgevoelens bestaan. Met name niet, als zelfs ik al innerlijke juichmomenten ervaar als Israël wordt getroffen door inkomend vijandelijk vuur.
Zonder tweestatenoplossing nooit meer veiligheid
Als je zoals Israël doelbewust inzet op genocidale uitroeiing van de Palestijnse zaak, dan zul je moeten accepteren dat toekomstige binnenlandse veiligheid en economische voorspoed voorgoed illusies blijven. Daar helpen op termijn geen ‘Iron Dome’ of overmacht van militairen tegen. Na alles wat er inmiddels is gebeurd, zie ik Hamas, Hezbollah en Iran alleen maar gas bij geven. De ‘Iron Dome’ is niet onfeilbaar en de luchtdoelraketten voor het systeem raken ook een keertje op.
Zolang er geen fatsoenlijke tweestatenoplossing wordt gerealiseerd, zal Israël daarom nooit meer veiligheid kennen. De huidige generaties Palestijnen zullen het Israël sowieso nooit kunnen vergeven. Iedereen kent inmiddels namelijk wel iemand die is omgekomen door het Israëlische geweld. Of aankomende generaties Palestijnen substantieel anders opgroeien heeft Israël daarentegen grotendeels zelf in de hand.
Israëlische regering voert een genocidaal beleid
De allergrootste vijand met betrekking tot een veilig Israël is uiteindelijk gewoon de eigen regering. Een regering die elke tweestatenoplossing al decennialang actief tegenwerkt. Een regering die met name onder leiding van Netanyahu is verworden tot een grimmig genocidaal (kolonisten)regime zonder enig respect voor mensenlevens anders dan de mensenlevens van het eigen zogenaamd uitverkoren volk.
In de twintigste eeuw hebben we helaas een deels overeenkomend scenario meegemaakt waarbij het eveneens grotendeels draaide om een zogenaamd uitverkoren volk. De slachtoffers van toen lijken in ieder geval uitstekend te hebben opgelet met betrekking tot de implementatie van de slechtst denkbare voorbeelden van genocide en uitroeiing.
Israël lijkt het oorspronkelijke concept zelfs nog aanzienlijk te hebben ‘verbeterd’. Als je namelijk op grond van vermeende verdenkingen alles kapot bombardeert en mensen in een grote straal eromheen voor de zekerheid ook dood maakt, dan heb je immers geen uiterst PR-onvriendelijke vernietigingskampen of rechtbanken meer nodig.
Anticiperen op onvoorstelbaar Palestijns geweld
Ruim een jaar geleden schreef ik dit artikel over decennia van Israëlisch-westerse hypocrisie. Helaas lijkt er sindsdien helemaal niets te zijn veranderd. Het lijkt daarom afwachten tot de eerstvolgende uitbarsting van onvoorstelbaar Palestijns geweld!
Art Huiskes (onderzoeksjournalist)
Beeldcredit: By zeevveez from Jerusalem, Israel – Car Flag Reflection, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=41996151
