De laatste tijd krijgen critici van klimaatverandering weer vaker een podium. Met rammelende argumenten en dubieuze bronnen wekken zij de suggestie dat klimaatverandering een mening of zelfs een hoax is. Terwijl het broeikaseffect een gegeven is dat net zo zeker is als het feit dat de aarde rond is.
Eigenlijk is het heel eenvoudig: het is een feit dat koolstofdioxide (CO2) een broeikasgas is, CO2 levert de grooste bijdrage aan het broeikaseffect en daarmee aan klimaatverandering. Ook is onomstotelijk bewezen dat door menselijk handelen de concentratie van CO2 in de atmosfeer explosief is toegenomen.
Over oorzaak en gevolg van klimaatverandering is vrijwel algehele wetenschappelijke consensus. Door voortdurend onderzoek en nieuwe technieken stapelen de bewijzen zich bovendien op. NASA heeft alle gegevens hier nog even mooi op een rijtje gezet.
Toch krijgt de minieme minderheid klimaatontkenners behoorlijk veel aandacht. Nu nog meer meer omdat ze de Amerikaanse president Trump aan hun zijde vinden. Veel van de critici zijn geen klimaatwetenschappers. Ze publiceren niet in peer-reviewed wetenschappelijke publicaties en gaan zo het debat uit de weg. Daar komt bij dat er in veel gevallen sprake is van belangenverstrengeling. Ze worden gefinancierd door partijen als Exxon-Mobil en de gebroeders Koch.
The concept of global warming was created by and for the Chinese in order to make U.S. manufacturing non-competitive.
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) November 6, 2012
Klimaatontkenners hebben in de loop der jaren verschillende argumenten gebruikt die steeds verschuiven: het is niet waar, de aarde wordt kouder, het is niet onze schuld, of het is wel onze schuld maar het kan geen kwaad. Daarnaast heb je de complotdenkers. Volgens Trump is het een hoax bedacht door China, volgen Chinese kritici is het juist de schuld van het Westen. Een allicht beschonken VVD-Statenlid gaf onlangs Heineken de schuld.
De geschiedenis leert dat grootschalige complotten nooit waar zijn. En in dit geval zouden er zelfs tienduizenden wetenschappers en politici betrokken moeten zijn die allemaal hun mond houden. Zo’n complot is dus op z’n zachtst gezegd hóógst onwaarschijnlijk.
Hoewel het overgrote deel van het publiek overtuigd is van klimaatverandering bestaat er helaas toch een grote groep ontkenners. Een stroom die met name gevoed wordt door populistische politieke stromingen (en vaak ook weer gesteund door belanghebbenden). In die kringen werkt het altijd goed om tegen de elite te zijn en naast het politieke establishment moet ook steeds vaker de wetenschap eraan geloven. Dat maakt het wel zo makkelijk om aan feitenvrije politiek te doen.
De media geven klimaatontkenners ook een te groot podium. Een van de redenen zal sensatiezucht zijn, ophef is goed voor de kijk, luister- en lezersaantallen. Een andere oorzaak is het ingebakken journalistieke principe van wederhoor. Een waardig en belangrijk principe, maar in dit geval wordt de denkfout gemaakt dat klimaatverandering een mening is. Zo heb je bijvoorbeeld ook zwaartekrachtontkenners maar daar horen we -terecht- nooit wat van in de pers.
Ook opmerkelijk; al zou je het klimaat buiten beschouwing laten, dan zijn er genoeg redenen om haast te maken met de energietransitie, zoals ik laatst hier beschreef. En daarom kun je je nogmaals afvragen wat de motieven van de klimaatontkenners zijn. Het komt hun geloofwaardigheid in elk geval niet ten goede.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
