Het nieuws dat Sylvana Simons kandidaat is voor DENK heeft een hoop commotie veroorzaakt. En hoewel je van alles kunt vinden van haar keuze is het opnieuw schokkend hoeveel onsmakelijke reacties het optreden van Sylvana oproept.
Dat de kandidaatstelling van Sylvana Simons voor DENK, de politieke beweging van Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk, kritisch ontvangen wordt is verrassend noch onterecht. De heren nemen polariserende standpunten in en lijken weinig moeite met het beleid van Erdogan te hebben. DENK ontkent de Armeense genocide. Het optreden van de heren en Sylvana onlangs in De Wereld Draait Door was zacht gezegd een pijnlijke vertoning. En wat deden de heren parlementariërs eigenlijk in deze uitzending? Tegelijkertijd vond er in de Tweede Kamer een belangrijk debat plaats over de affaire Ebru Umar. Hadden ze daar niet hun taak als volksvertegenwoordiger uit te voeren?
Het feit dat Simons zich niet wilde uitspreken over de Armeense genocide komt haar geloofwaardigheid niet ten goede. En ook vond ze het niet eens zo onredelijk dat Ebru Umar was opgepakt in Turkije; had ze zich maar aan de regels moeten houden. Sylvana Simons strijdt naar eigen zeggen tegen racisme en discriminatie en vóór een harmonieuze samenleving. Ik vraag me af of DENK de juiste club is om dit mee te doen. Vooralsnog maakt DENK vooral een populistische indruk en draagt de partij in mijn ogen meer bij aan polarisatie en verzuiling dan aan harmonie.
Het moge duidelijk zijn, er is genoeg te vinden van de stap van Sylvana Simons. En veel columnisten en opiniemakers hebben dan ook onomwonden hun mening gegeven. Opvallend was de bijdrage van Nico Dijkshoorn in diezelfde uitzending. En ook op social media namen velen de gelegenheid hun mening over Sylvana luid en duidelijk te delen.
En daar gaat het mis. Het is niet voor het eerst dat Sylvana de strontkar over zich heen krijgt vanwege haar mening. Je hoeft niet ver te zoeken op Twitter en nationalistische Facebookpagina’s als Nederland Mijn Vaderland om tientallen misselijkmakende verwensingen richting Sylvana te vinden. Het is de gebruikelijke bagger; ze wordt uitgemaakt voor ‘Zeurpiet’ en ‘Aap’ en opgeroepen toch vooral terug te gaan naar haar eigen land. Sommige berichten gaan nog wel verder ook, maar die zoek je zelf maar op (of beter nog, bespaar de de moeite, je wordt er alleen maar verdrietig van). Het enige wat er amusant aan is is dat de verantwoordelijke eencelligen graag heel veel vinden maar zelf de Nederlandse taal vaak amper machtig zijn.
Als je op deze manier wilt meedoen aan het publieke debat ben je wat mij betreft bij voorbaat gediskwalificeerd. Één ding bewijst de grote stroom bagger in ieder geval; de onderstroom van racisme waar Sylvana zich tegen verzet bestáát en velen schamen zich er niet eens voor. De strijd tegen racisme is hard nodig. Of Sylvana Simons de aangewezen persoon is om in deze strijd voorop te gaan zal de tijd ons leren.
