Thierry Baudet heeft een Januskop. Hij heeft twee gezichten. Hij is het rebelse gezicht van een snelgroeiende beweging en weet de juiste tonen te raken. Maar tegelijkertijd flirt hij wel degelijk met discutabele ideeën. Ondertussen vragen journalisten daar niet naar.
Thierry Baudet is nieuw, slim en sexy, althans volgens zijn fans. Hij weet gevoelige onderwerpen aan te snijden en lijkt een intellectueel te zijn. Voor wie sympathie heeft voor de PVV is hij toch wat minder ordinair en belegen dan Wilders en diens fractie. Voor andere conservatieven legitimeert hij zijn standpunten met een intellectualistisch sausje. Daarboven spreekt hij zich uit tegen het establishment, kortom een mix die succes bijna garandeert. Dat blijkt uit zijn knappe verkiezingsresultaat en stormachtige opkomst in de peilingen.
Maar er zijn nogal wat vraagtekens te plaatsen bij het verhaal van Baudet zijn Forum voor Democratie. Gek genoeg worden die vraagtekens niet of nauwelijks geplaatst door journalisten die Thierry Baudet interviewen. Wat vooral opvalt is dat hij zich in de ‘Mainstream Media’ anders uit dan op social media, de vraag is waarom? Daarom in dit blog een paar voorzetjes. De vragen die ik stel mag elke journalist gratis en zonder bronvermelding overnemen.
Baudet heeft een paar stokpaardjes die hij steeds herhaalt; het Partijkartel, Oikofobie, en Cultureel-Marxisme, ik beschreef al eerder dat dat niet zoveel betekent maar wil er graag nog even op terugkomen. Na elk onderwerp sluit ik af met een vraag die elke zelfrepecterend journalist wat mij betreft aan Baudet moet vragen mocht hij de man een keertje spreken:
Het Partijkartel
Misschien wel het standpunt van FvD dat het beste aankomt. In één woord doen Baudet en de zijnen een aanval op de gevestigde orde/elite/ het establishment. En met name op de bijbehorende banencaroussel, een argument waar ik ook niet ongevoelig voor ben. Het punt zit hem in het tweede deel van deze samengestelde term. ‘Kartel’ suggereert dat het allemaal weloverwogen samenspanning is, nogal onwaarschijnlijk voor wie de politiek een beetje volgt. Een logische vraag aan Baudet zou dan ook zijn:
In een democratie is een elite feitelijk de politiek, maatschappelijk en culturele top. Waaruit blijkt dat zij samenspannen en hoe kunt u dat bewijzen?
Oikofobie
Met de sociaal-wetenschappenlijke theorie van oikofobie vestigde Thierry Baudet zijn naam. Oorspronkelijk komt de term oikofobie uit de psychologie. Het betekent de angst voor het eigen huis, of de eigen omgeving. Zelfs in de psychologie is deze aandoening nauwelijks bewezen. In 2004 schreef de Britse conservatief Roger Scruton het boek England and the Need for Nations en gaf hij een culturele betekenis aan deze term waarvoor hij geen enkele wetenschappelijke onderbouwing gaf. In 2013 schreef Thierry Baudet dit idee ongeveer over in zijn boekje ‘Oikofobie en de Angst voor het Eigene‘ en verklaarde hij zichzelf kort daarna tot de belangrijkste intellectueel van Nederland. Oikofobie is dus een term die wetenschappelijkachtig klinkt maar geen enkele wetenschappenlijke basis kent. De mentor van Baudet Paul Cliteur muntte in 2017 de term ‘occidentofobie’, deze term suggereert hetzelfde maar is vermoedelijk bedacht om de site occidentofobie.nl in het leven te roepen. Dit omdat oikofobie.nl al geregistreerd was, zo kan FvD met terugwerkende kracht toch nog een een sociaal-wetenschappenlijk sausje over deze pseudowetenschappenlijke theorie gieten. De vraag aan Baudet zou moeten zijn:
U bent de vaandeldrager van de term ‘oikofobie’ in Nederland. Een begrip dat duidt op een soort gezamenlijke zelfhaat. Deze term stamt uit de psychologie. Kunt u dit idee sociaal-maatschappelijk onderbouwen met wetenschappelijke onderzoeken of is het slechts een mening?
Cultureel-Marxisme
Deze term gebruikt Baudet in veel van zijn tweets. Het is zoiets dat ook weer lekker intellectualistisch klinkt, en het is een aanklacht. Waartegen precies? Dat doet er niet toe, het is anti-establishment. Het betekent ongeveer dat de links-liberale elite een kosmopolitisch wereldbeeld (ook al zo’n holle frase) wil opdringen aan iedereen die verliest van het globalisme. Wie dat precies zijn en waarom maakt Baudet niet duidelijk. Het is een idee dat vaak hand in hand gaat met de theorie van het omvolken. Ook daar geldt de vraag ‘Wie en Waarom?’. Het gedachtengoed dat achter Cultureel-Marxisme ligt kent geen enkele onderbouwing (hier een aardige uitleg), is populair onder rechts-extremisten en was een belangrijk argument van Anders Breivik in diens epistel na zijn afschuwelijke aanslag. Een vraag die journalisten dus móeten vragen is:
Wat is Cultureel-Marxisme? Kun je het bestaan aantonen? Wie maken zich er schuldig aan en waarom is het een gevaar?
Omdat de Europese Unie een cultuurmarxistisch project is dat tot doel heeft de vernietiging van de Europese beschaving. https://t.co/EqLbrlbpoS
— Thierry Baudet (@thierrybaudet) August 20, 2017
Baudet en Europa
In bovenstaande tweet koppelt Baudet de EU aan dat zogenaamde cultureel-marxisme. Hij beweert zelfs dat de EU erop uit is Europese beschavingen te vernietigen! Ondertussen heeft de EU belachelijk veel gesubsidieerde projecten waarme streekproducten, talen en tradities ondersteund worden dus een terechte vraag zou zijn:
Hoe en waarom vernietigt de EU de EU?
Thierry Baudet en Twitter
Thierry Baudet heeft er nogal een handje van om onzin te retweeten op Twitter. Vaak berichten die bovengenoemde termen bevatten of fake nieuws en/of hoaxes blijken te zijn. Dat kan iedereen natuurlijk overkomen (het gebeurt mij ook heel af en toe), maar bij Thierry zit er een lijn in. De berichten die hij retweet hebben altijd meer likes dan kritische reacties en waarschijnlijk ook meer lezers. Deze berichten versterken per definitie zijn gedachtengoed. En ongelukje zit in een klein hoekje. Maar als je als prominent politicus een ongelukje hebt, moet je dan niet voorzichter worden? Of ben je misschien een beetje dom als je keer op keer nepberichten retweet?
Zoals ik al stelde, een ongelukkige retweet kan iedereen gebeuren. Maar als het je structureel overkomt, ondanks alle kritiek betekent het wat anders. Je leest die stukken dus en retweet ze bewust. Fanatieke Baudet-critici beweren dat hij aan dogwhistling doet (net als Trump). Allicht een complottheorie: Dogwhistling betekent iets als ik denk aan je, maar kan het niet hardop zeggen. Maar ook als je van de goede bedoelingen van Baudet uitgaat blijven er vragen over:
Waarom retweet je keer op keer gekende racisten en holocaust-ontkenners om je gelijk te bewijzen? Is dat onoplettendheid of zit er meer achter?
Aan het eind van dit betoog blijft er voor mij maar één relevante vraag over, die is niet aan Baudet maar aan het journaille: Waaróm worden deze vragen niet gesteld aan Thierry Baudet, fractievoorzitter van Forum voor Democratie? Ik kan zelf maar een paar logische verklaringen bedenken op volgorde van (mijn) waarschijnlijkheid:
- Er zijn vooraf afspraken gemaakt over te bespreken onderwerpen.
- De journalisten die tot nu toe een interview met Baudet hadden (of mochten hebben) zijn slecht geïnformeerd.
- Journalisten zijn als de dood om aan demoniseren te doen, ze lijden onder ‘De Vloek van Fortuyn‘.
- Journalisten zijn ook maar mensen, welwillige journalisten krijgen makkelijker toegang tot Baudet en zijn misschien ook wel fan. Zeg maar een beetje aanbidding gecombineerd met ‘all of the above’.
Afgezien van van hierbovengenoemde verklaringen begrijp ik absoluut niet waarom de pers niet kritischer is richting Baudet. Gezien het feit dat er toch wat verontrustende signalen zijn rond de motivatie van Baudet en Forum voor Democratie, die hij in mijn ogen selectief uit, verdient het Nederlands electoraat beter.
Waardeer dit artikel!
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
