Was het je al opgevallen? Met verkiezingen in het vooruitzicht stellen het CDA en de VVD zich opeens erg kritisch op over het klimaatakkoord. Ze wuiven hun regeringsdeelname (en wetenschappelijke feiten) weg en positioneren zich opzichtig als alternatief voor extreemrechtse partijen als de PVV en met name FvD.
Het CDA en de VVD hebben samen met coalitiepartners CU en D66 de verantwoordelijkheid genomen voor een (min of meer) ambitieus klimaatakkoord. Aangezien Nederland mijlenver achterloopt op andere ontwikkelde landen kun je dat winst noemen.
Maar nu de Provinciale Statenverkiezingen, die steeds meer om de Eerste Kamer draaien, in zicht komen kiezen de twee meest rechtse partners uit de coalitie ervoor liever hun rechterflank te dekken. Dat komt er dus op neer dat ze klimaaturgentie vervangen door klimaatpopulisme.
Het begon met Klaas Dijkhoff die in de activistische krant De Telegraaf D66-fractievoorzitter Rob Jetten (coalitiepartner) uitmaakte voor een ‘klimaatdrammer‘. Het CDA deed er bij monde van twaalf ‘provinciale lijsttrekkers’ nog een schepje bovenop met ‘drammers en dromers‘. (Ik vraag even extra aandacht voor de ironie van een christelijke partij die na 2000 christendom dit frame gebruikt…)
Staande zijn de feiten over klimaatverandering en de invloed van menselijk gedrag daarop. Staande is het feit dat we als we nu aan de slag gaan de schade mogelijk nog kunnen beperken.
De spindoctors achter VVD en CDA weten dat vermoedelijk ook wel. Maar ze raken in paniek door het succes in de peilingen van ‘Fact Free Thierry’ en ‘Good Old Geert’. En in plaats van een keuze voor de achterliggende ideologie van hun partijen kiezen ze voor de stijl van PVV en FvD. Vooralsnog is dat strijdig met hun achterliggende gedachtengoed en lijkt het een keuze op basis van angst en jaloezie.
Zoek de verschillen:
Links: Wat het @CDAGelderland roept in verkiezingstijd.
Rechts: Wat het @CDAGelderland doet buiten verkiezingstijd.
Hoe zit dat nou met jullie ambities, @Daisyvliegentha? pic.twitter.com/y0yO4fILcs
— Antoon Kanis (@AntoonKanis) February 5, 2019
Hoe de christendemocraten en de schijnliberalen zichzelf profileren is natuurlijk hun eigen keuze. Maar ze wekken nu vooral de indruk te kiezen op basis van electorale potentie in plaats van een keuze voor wat ooit de inherente ideologie was waar hun partijen op gebaseerd zijn. Dat is strak voor D66 en CU alvast een houvast om nog wat voor elkaar te krijgen, daarover later meer.
In de nadagen van Rutte III betekent dat voor het CDA en met name de VVD doormodderen want nieuwe verkiezingen zijn onwenselijk. Leden lopen bij bosjes weg, er is dus amper nog een harde kern.
Het CDA, traditioneel een middenpartij vergeet opnieuw de linkerflank. En de VVD heeft alles op Dijkhoff gezet die niet zo van feiten houdt. Beide partijen verliezen op termijn hun achterban door vol in te zetten op de zwevende kiezer.
En die zwevende kiezer helpt ze misschien nog even vooruit, maar op termijn werkt dat niet. Hoe kunnen CDA en VVD verklaren dat ze blijven weglopen voor feiten ten gunste van electoraal gewin? En op korte termijn in de gunst raken van extreemrechts? Dat werkt maar een paar keer, uiteindelijk stuur je de ongeïnformeerde kiezer toch terug naar Thierry en Geert met de ‘oorsponkelijke’ retoriek. Dan maar liever het origineel.
Bovendien zal dit kabinet (met name de VVD) de rit liever uitzitten dan opnieuw verkiezingen ondergaan. Dat betekent dat de rol van GroenLinks in de Eerste Kamer bepalend wordt. Kortom, de stoere taal is zeker in het licht van Europese afspraken alleen maar voor de bühne,
Het ontkennen van klimaatverandering of de invloed van de mens daarop is ongefundeerd en achterhaald. Iedereen loopt weg voor de kosten en vergeet de baten te noemen. Bij gebrek aan beter kiest traditioneel rechts voor populisme. Dat legt een ernstig gebrek aan visie bloot. Zowel CDA en VVD verkiezen vanuit armoede populisme boven visie.
Het gezwabber van CDA en VVD doet sterk denken aan het Chinese sprookje van de keizer die geen kleren aan had. Misschien moeten beide partijen maar eens in retraite en zich afvragen waar ze écht voor staan. Ik stel voor bijvoorbeeld eens na te denken over de vraag waarom klimaatbeleid links of rechts zou zijn. Feiten hebben geen politieke voorkeur.
Tot die tijd hebben ze rechtse politiek en klimaatbeleid cadeau gedaan aan extreemrechts. Kom waar meer terug als je wel een idee hebt. De rekening gaat naar ons allemaal.
