Er zijn geen dieren die kerken bouwen of een heilig boek hebben. Ook zijn er geen aanwijzingen dat dieren letterlijk in een god geloven. Toch zie je bij bepaalde diersoorten gedragingen die beschouwd worden als een vroege vorm van religieus gedrag.
Dit soort gedrag wordt beschouwd als evolutionaire voorloper van religie. Zo zouden bijvoorbeeld chimpansees aan rituelen doen zoals dansen om regen te verwelkomen, hoewel niet alle wetenschappers het daar over eens zijn.
Een bekend voorbeeld is het rouwgedrag van olifanten. Olifanten begraven hun dierbaren met takken en stenen en plaatsen fruit bij het graf. Ze houden een periode van rouw en brengen ook later nog bezoeken aan hun graven. Aan olifanten worden andere ook rituelen toegeschreven zoals bijvoorbeeld rituele baden bij volle maan en het wuiven met takken naar de maan.
Zo zijn er nog meer voorbeelden van gedrag bij gevarieerde diersoorten als dolfijnen, wolven en bavianen waar je religieuze trekjes in zou kunnen herkennen. Hoewel dit gedrag niet te vergelijken is met onze ingewikkelde religieuze structuren wordt gedacht dat onderzoek naar dit gedrag bij dieren kan bijdragen aan onze kennis van de evolutionaire ontwikkeling van religie bij de mens.
